رخی گمانه زنیها از بازار مسکن امسال امیدوار کننده به نظر نمیرسد، عرصهای که بخش قابل توجهی از هزینه کَردِ خانوارهای ایرانی را به خود اختصاص میدهد.
مسکن یکی از نیازهای اساسی انسان به شمار میرود، به واقع داشتن سرپناه و اسکان برای هر فردی در هر رتبه و درجه اجتماعی و فارغ از تعلق او به طبقات اجتماعی و دهک اقتصادی تعریف شده در جامعه، یک امر اجتناب ناپذیر خواهد بود.
برآوردهای موجود از میزان هزینه کرد خانوارهای ایرانی برای تامین نیازهای اساسی خود حاکی از این واقعیت است که بخش قابل توجهی از درآمدها مصروف حوزه مسکن میشود، در این برآورد، مالک و مستاجر هر دو مشمول این قاعده میشوند.
به واقع مالک با صرف هزینههای بسیار سنگین باید به خرید و تهیه منزل مسی مبادرت ورزد و از دیگر سو مستاجر نیز هزینه بالایی را به عنوان رهن و اجاره بها به موجر پرداخت میکند.
در این قاعده، هر دو طرف معادله برای ست بر زیر سقف و یا حفظ آن، ناچار به صرف هزینههای سنگینی هستند.
بازار مسکن و بخصوص اجاره بهای آن، در سال گذشته با تلاطمات بسیاری همراه بود تا جایی که بخش قابل توجهی از مردم برای عبور از تورم بخش مسکن، به ناچار، مهاجرت را در دستور کار قرار دادند و از کلان شهرها به سمت شهرهای حاشیهای عزیمت کردند.
مصداق بازر این امر، در مهاجرت بسیاری از مستاجران تهرانی در سال ۱۳۹۷ ازپایتخت به غرب استان تهران و شهرهایی همچون ملارد و شهریار متجلی شد.
درباره این سایت